เวลาเดินเข้าพิพิธัณฑ์ศิลปะหรือแกลเลอรี่ หลายคนคงเคยรู้สึกแบบนี้

“มองนานไปจะเหมือนเข้าใจ หรือที่เราเข้าใจมันไม่ถูกทาง?”

“อันที่แขวนอยู่นี่ คือเค้าแขวนกลับหัวหรือเราดูผิดด้าน?”

.

คำถามคือ จริงๆ แล้ว ศิลปะควรเข้าใจยากไหม? หรือมันควรต้องเข้าใจง่ายสำหรับทุกคน?

ลองนึกย้อนกลับไปตอนเราเป็นมนุษย์ถ้ำ ยุคที่ไม่มีคำว่า “ศิลปิน” มีแต่คนที่อยากบันทึกเรื่องราวของการล่ากระทิงลงบนผนังถ้ำ มันไม่ใช่เพราะอยากเปิดนิทรรศการ มันเป็นการเล่าเรื่อง เป็นชีวิต เป็นประสบการณ์ เป็นไดอารี่ฉบับหิน ในตอนนั้นศิลปะไม่ต้องเข้าใจยาก มันคือการสื่อสารตรง ๆ จากชีวิตหนึ่งสู่ชีวิตหนึ่ง จากชนรุ่นหนึ่งไปสู่รุ่นต่อๆ ไป